FC-1 اولين كار بومي انجام شده در زمينهء توليد هواپيماهاي نظامي در چين است. هرچند پروژهء ساخت جنگندهء J-10 نيز پيشتر توسط صنايع هواپيماسازي چين اجرا شده بود، ولي J-10 گونهاي از هواپيماي Lavi ساخت اسرائيل است كه در چين و با كمك كارشناسان اسرائيلي به نام J-10 توليد گشته است.
FC-1 جنگندهاي يك نفره، يك موتوره و چند ماموريته است (Multi Role) كه پس از خروج كمپاني گرومن از كنسرسيوم مشترك، به وسيلهء كارشناسان چيني كارخانهء Chengdu طراحي و توسعه يافته است. (كارخانهء هواپيماسازي چنگدو به طور مخفف به نام CAC شناخته ميشود) اين جنگنده عمدتن براي صادرات در نظر گرفته شده است و چون شريك غيرچيني در توليد آن دخيل نبوده است، مشكلي نيز از بابت اجازهء شريك غيرچيني براي صادرات به كشور ثالث ندارد.
اكنون سه نمونهء اوليه از FC-1 ساخته شده و در حال پروازهاي آزمايشي هستند. طبق قرارداد مشتركي با مجتمع هواپيماسازي پاكستان (PAC) قرار شد 16 فروند جنگندهء FC-1 كه در پاكستان به نام JF-17 يا (Joint Fighter-17) شناخته ميشوند، در سال 2006 براي نيروي هوايي پاكستان ساخته شوند. (جنگندههاي پاکستاني JF-17، با کد Thunder نيز شناخته ميشوند.)
(PAC مخفف Pakistani Aeronautical Complex ميباشد)
[size=92]جنگندهء ساخته شده براي نيروي هوايي پاکستان (JF-17)
لينکها براي کاربران مهمان قابل دسترسي نيست، براي مشاهده ي لينکها لطفا ثبت نام کرده و وارد شويد
برنامه
هواپيماي جنگندهء FC-1 كه نام آن از اول كلمات Fighter China-1 گرفته شده است در ابتدا به نام Super-7 خوانده ميشد. سابقهء توليد اين جنگنده به سال 1986 باز ميگردد. در آن زمان چين با انعقاد قرارداد 550 ميليون دلاري با كمپاني معظم گرومن»، خواستار مدرنيزاسيون 55 فروند هواپيماي J-7 (نوع چيني MiG-21) شده بود و هواپيماي جديد نيز با نام Super-7 شناخته ميشد. همچنين قراربود سيستمهاي الكترونيك پروازي آن به وسيلهء هيوز و موتورلا و موتور به وسيلهء كارخانهء پرات اند ويتني تامين گردد.
اما با وقوع حوادث كشتار دانشجويان چيني در ميدان تيآنآنمن (ميدان صلح جهاني)، اين قرارداد، در حالي كه 40% از پروژه پيشرفت كرده بود، در پي سردي روابط سياسي غرب با چين در اوائل سال 1990، ملغا شد. اما كارخانهء چنگدو با اتكا بر توان مهندسان داخلي، به طور موفقيتآميز و با نام تجاري جديد FC-1، اين پروژه را به پيش برد.
به دنبال صدور دستور سال 1993 ايالات متحده، مبني بر منع انتقال قطعات و دانش فني موشكهاي بالستيك به چين و پاكستان، مشكلاتي براي پاكستان در زمينهء كسب تكنولوژي ساخت غرب پيش آمد، به همين دليل، پاكستان از شريك چينياش كمك گرفت.
بدين ترتيب، پكن و اسلامآباد، توافقنامهء مشتركي جهت پيشرفت و توسعهء تكنولوژي FC-1، به تاريخ ژوئن 1999، امضاء كردند. طبق اين موافقتنامه، شركت چيني واردات و صادرات سيستمهاي آويونيك كه اختصارن (CATIC) شناخته ميشود و پاكستان، هركدام 50 درصد از هزينهء تحقيق و توسعه را تقبل كردند كه اين هزينه، حدود 150 ميليون دلار، تخمين زده ميشد.
[size=84](CATIC مخفف China Aviation Import and Export Corporation ميباشد)
شركت چنگدو در ابتدا براي اجراي پروژه، شركت روسي ميگ (MASPG) را به عنوان پيمانكار كمكي انتخاب كرده بود. شركت ميگ در تهيهء برخي كمكهاي فني مورد نياز، نظير كمك در جهت نصب موتور RD-93 بر روي اين جنگنده را فراهم آورده بود.
[size=84](MASPG مخفف Mikoyan Aero-Science Production Group ميباشد)
اولين جنگندهء FC-1 به تاريخ 31 مي 2003 از خط توليد كارخانه خارج شد و به مدت 15 دقيقه، با موفقيت كامل، اولين پرواز خود را به تاريخ 24 آگوست 2003 به انجام رسانيد. به زودي تعداد 4 فروند نمونهء اوليهء ديگر نيز ساخته شدند كه سري دوم هواپيماها جهت آزمونهاي ايستا روي زمين (استاتيك) و آزمونهاي پروازي مورد استفاده قرار گرفتند.
لينکها براي کاربران مهمان قابل دسترسي نيست، براي مشاهده ي لينکها لطفا ثبت نام کرده و وارد شويد
انتظار ميرود توليد اوليهء 16 فروند هواپيما FC-1 از اواسط سال 2006 آغاز شود. نيروي هوايي پاكستان نيز اعلام كرده است كه به تعداد 150 فروند از اين هواپيما (JF-17) جهت جايگزيني با جنگندههاي قديمي F-7P (كه هنوز در خدمت باقي هستند) نيازمند است. بدين ترتيب، صنايع هواپيماسازي پاكستان نيز (با توجه به اشتراك در توليد JF-17) درگير ساخت تعداد قابل توجهي از سيستمهاي الكترونيكي اين هواپيماها خواهد شد.
هواپيماي FC-1 به طور بالقوه در اصل براي جايگزيني جنگندههاي نسل دومي نظير F-5E و MirageIII و Mirage5 و J-6 و MiG-21 يا F-7 و Q-5 ساخته شده است و به كشورهاي دارندهء اين هواپيماهاي قديمي با قيمت بسيار مناسبي پيشنهاد خواهد شد.
لينکها براي کاربران مهمان قابل دسترسي نيست، براي مشاهده ي لينکها لطفا ثبت نام کرده و وارد شويد
صنايع هواپيماسازي چين (CAC) و صنايع الكترونيك هوايي چين (CATIC) تلاش ميكنند قبل از اتمام زمان قرارداد منعقد شده با پاكستان، نظر مساعد نيروي هوايي پاكستان را جهت خريداري تعداد بيشتري از FC-1 ها جلب كنند تا قيمت تمام شدهء اين جنگندهها براي نيروي هوايي پاكستان، كاهش يابد. به علاوه چينيها تلاش بسياري ميكنند تا اين جنگنده را به مشتريان بالقوهء محصولات هوايي چين، نظير: بنگلادش، مصر و نيجريه، عرضه نمايند.
طراحي
جنگندهء Super-7 در اصل قرار بود جنگندهاي با قيمت پائين و نسل سومي، جهت انجام ماموريت برتري هوايي باشد كه جايگزين جنگندههاي قديمياي نظير MiG-21 يا (F-7) و F-5 باشد كه هنوز در خدمت بسياري از كشورهاي جهان هستند. با مشاركت گروه صنايع هوايي ميگ (MASPG)، جنگنده، در ردهبندي جديد و كاملتري قرار گرفت كه ماموريتهايي فراتر از برتري هوايي را انجام ميداد. جنگندهء جديد كه با نامگذاري مجدد تجاري FC-1 شناخته ميشد، هواپيمايي شد از نوع نسل چهارم يعني: سبكوزن، با كارايي بسيار بالا، چندماموريته، با سيستم كامپيوتري كنترل فرامين (FBW)، دورپرواز (BVR) و قابليت مانور بسيار عالي و باورنكردني.
توسعهء اين قابليتهاي بسيار عالي، تنها باعث 50 درصد در افزايش قيمت تمام شدهء اين جنگنده شد كه قيمت هر فروند را از 10 ميليون دلار (پيشبيني شده در پروژهء Super-7) به 15 ميليون دلار رساند كه قيمت بسيار مناسبي براي جنگندهاي نسل چهارم محسوب ميشود.
[size=84](FBW مخفف Fly By Wire ميباشد)
[size=84](BVR مخففBeyond Vision Range ميباشد)
[size=92]کابين به دقت طراحي شده و نمايشگرهاي رنگي FC-1
لينکها براي کاربران مهمان قابل دسترسي نيست، براي مشاهده ي لينکها لطفا ثبت نام کرده و وارد شويد
اين هواپيما داراي بال دلتا شكل است كه اجازه ميدهد جنگنده، پايداري فوقالعادهاي در سرعتهاي مافوقصوت داشته باشد، همچنين داراي دم تعبيه شده به صورت معمول ساير جنگندههاست. همچنين ميتواند (بنا به درخواست يا اجراي مشتري) داراي قابليت سوختگيري هوايي بدون انجام تغييرات مهم در سازهء هواپيما شود.
اين هواپيماي بينظير، ميتواند مناسب مشتريان مختلفي با انواع نيازها و بودجههاي گوناگون باشد. براي بودجههاي كم، از آويونيك بومي ساخت چين و براي بودجههاي بالاتر، از تسليحات و آويونيك غربي استفاده ميشود.
تسليحات قابل حمل
اين جنگنده، داراي 7 جايگاه حمل مهمات است كه يك جايگاه زير بدنه، 4 جايگاه زير بالها و 2 جايگاه در نوك بالهاست. در مجموع ميتوان تا 3800 كيلوگرم مهمات را بارگذاري نمود.
از آنجا كه اين جنگنده براي ماموريتهاي دورپرواز طراحي شده است (BVR) ميتواند موشكهاي ميانبرد هوا به هواي SD-10 (موسوم به MRAAM يا PL-12) را كه مشابه موشك آمرام» آمريكايي است حمل و پرتاب نمايد. اين موشك به طور بومي توسط صنايع الكترونيك ليهوآ (LETRI) در چين توليد و توسعه يافته است.
[size=84](MRAAM مخفف Medium-Range Air-to-Air Missileميباشد)
[size=84](LETRI مخفف Leihua Electronic Technology Research Instituteميباشد. اين موسسه همچين به نام 607 Institute شناخته ميشود)
اين جنگنده همچنين قادر است دو موشك كوتاه برد AAM را كه در جايگاه ريليشكل نوك بالها نصب ميشود حمل و پرتاب نمايد.
ساير گزينهها ميتواند موشكهاي آمريكايي AIM-9P (سايدوايندر)، موشكهاي چيني PL-6 و PL-8 و PL-9 و PL-11 باشد.
[size=84]PL-8
[size=84]PL-9
[size=84]موشک PL-12 در زير بال جنگندهء چيني J-10
لينکها براي کاربران مهمان قابل دسترسي نيست، براي مشاهده ي لينکها لطفا ثبت نام کرده و وارد شويد
همچنين اين جنگنده ميتواند يك غلاف مخصوص را حمل نمايد كه هواپيما را قادر ميسازد تسليحات هدايت شوندهء ليزري را در شب يا روز، مورد استفاده قرار دهد.
علاوه بر اينها، انواع بمبهاي سقوط آزاد يا راكتهاي غيرهدايت شوند يا جايگاههاي راكتانداز 70 ميليمتري مانند UB32 (استفاده شده در Su-30 يا Su-34) از ساير تسليحات قابل حمل اين جنگنده هستند.
سيستمهاي الكترونيك هوايي (آويونيك)
سيستمهاي الكترونيك نصب شده روي FC-1 يا JF-17 همگي ساخت چين هستند كه شامل نمايشگر سربالا (HUD)، سيستم پيشرفتهء جستجوگر مادونقرمز (Infrared)، عينك مخصوص ديد در شب، سيستم ناوبري اينرسيايي با ژيروسکوپ ليزري با ورودي اطلاعات از سيستم مکان ياب جهاني (GPS).
همچنين به منظور دست يابي به راندمان بهتر آيروديناميکي، از سيستم ديجيتال دوگانهء FBW استفاده شده است. اين سيستم پيچيدهء کامپيوتري، فرامين مکانيکي ارسال شده توسط اهرم کنترل خلبان را به دستورات الکترونيکي تبديل کرده، سپس کامپيوتر هواپيما، با استفاده از اين فرامين الکترونيکي، سطوح کنترلي هواپيما را به حرکت در ميآورد، ضمن اينکه فرامين نامناسب پروازي را کنترل ميکند.
رادار
رادار کنترل آتش نيز بنا به درخواست مشتري، از بين رادارهاي Elta-2032 ساخت اسرائيل يا FIAR Grifo S-7 ساخت ايتاليا و يا Kopyo ساخت فازاترون روسيه انتخاب ميشود.
جنگندههاي پاکستاني، از رادار Grifo S-7 استفاده ميکنند که داراي 25 حالت مختلف و 200 ساعت کار مفيد است. (يعني 200 ساعت بدون نياز به تعمير کار ميکند.) اين رادار داراي قابليت پيشرفتهء ديد پائين – شليک پائين (look-down, shoot-down) است که اجازه ميدهد رادار هنگام جستجوي اجسام پائينتر از هواپيما، اشعهء رادار با برخورد به سطح زمين دچار مشکل نشده و اهداف هوايي را از بازتابش امواج ارسال شده از سطح زمين، تشخيص دهد. قابليتي که در رادارهاي سري اول F-16A/B وجود ندارد!
همچنين اين رادار، به راحتي ميتواند اهداف زميني را تشخيص دهد.
پيشرانه
يک موتور توربوفن روسي (RD-93) با کشش خشک (بدون پسسوز)= 49.400 نيوتن و در حال استفاده از پسسوز = 81400 نيوتن.
از اين موتور در پنج فروند نمونهء اوليه FC-1 استفاده شد اما توافقي مبني بر اجازهء صادرات مجدد اين موتور، هنوز از طرف سازندهء روسي صادر نشده است. بنابراين چين به دنبال يافتن پيشرانهاي بومي براي اين جنگنده است.
مشخصات
خدمه: 1 نفر
طول: 14 متر
فاصلهء دو سر بالها: 9 متر
ارتفاع: 5.10 متر
اوزان
وزن خالص: 6.231 کيلوگرم
وزن نرمال براي برخاستن: 9.100 کيلوگرم
حداکثر وزن مجاز براي برخاستن: 12.700 کيلوگرم
حداکثر مهمات قابل بارگذاري: 3800 کيلوگرم
حداکثر سرعت: 1.6 ماخ
برد عبوري: 3000 کيلومتر
شعاع عملياتي: 1352 کيلومتر
حداکثر ارتفاع: 16500 متر
نرخ اوج گيري: نامعلوم
شتاب ثقل قابل تحمل: 8.5 برابر يا (+8.5g)
جنگنده هاي مشابه:
F-16C/D و MiG-29M و Lavi
درباره این سایت